Depresyon hayatın her aşamasında yediden yetmişe her insanı etkileyebilecek, zor ama tedavi edilebilir bir hastalıktır. Gündelik hayatınıza engel teşkil eder, acı çekmenizi sağlar ve sadece kendinizi yıpratmakla kalmaz aynı zamanda etrafınızdaki insanları da yıpratırsınız.

Bir kitleyi en kolay yönetme yolu iletişim ögelerini ele geçirmektir. Bundan yetmiş yıl  kadar önce bu iletişim ögeleri gazete, dergi ve kitaplardı. Kaldı ki o zamanların hükümetleri bir çok kitabı toplatmış, gazete ve dergilerdeki bazı yazılardan dolayı ünlü edebiyatçılarımızı hapse bile atmıştır. Teknolojinin gelişmesiyle birlikte televizyon gibi daha farklı bir kitle yönetim silahı topluma girdi. Ve o gün bugündür Türk toplumu inanılmaz değişime uğradı. Benim bugün eleştirmek istediğim konu da tam olarak budur.

Planlara sahip olmak her zaman çok önemlidir. Gelecek planı yapmak sizi bu güne bağlayan, bu gününüzü kıymetli kılan en önemli şeylerden birisidir. Plansız programsız giden hayat bir rüzgara kapılmış yaprak misali oradan oraya savrulur. Bu durumun da kulağa hoş gelen bir yanı yok diyemem tabi. İnsanın doğası gereği bilinmezliğe olan bu merak/ilgi bazen beni düşündürüyor. Hayatı planladığım gibi yaşamaktansa rüzgarın beni götürdüğü yerde yaşamak daha mı güzel olurdu?